تفسیر ادبی عرفانی سوره های حامـدات (  363  ) 


مشــاهـده ی جمـــال

 

سـوره 6 : أنعــام

 

بسم الله الرحمن الرحیم


الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ

وَ جَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ

ثُمَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ بِرَبِّهِم یَعْدِلُونَ

 

ستایش خدایى را که آسمان ها و زمین را آفرید

و تاریکی ها و روشنایى را پدید آورد

با این همه کسانى که کفر ورزیده ‏اند

[غیر او را] با پروردگار خود برابر مى ‏کنند؟

 

خداونـــد در این آیت ؛


به ستایش نفس خویش و ثنـــــای ازلی آغاز


و به سنای صمدی و علاء احـدیِ خویش خـتـــم کرد.


کِـــرا رسد؟ و کِــــرا سِزَد که وی را به پاکی بستــــاید؟


و به بزرگــــــــــــــــواری نام بَــــــرَد؟


جز خـدای آفریننده آسمان و زمین

 

و آفریــــــــــدگار روز و شب


که آسمان را چون سقفی زیبــــا پیــــــراسته،


و زمین را چون مَهـدی دیبــــــــــا آراسته،


روز را برای معـــــــاش ساختــــه ،


و شب را برای آرامش پرداختـــــــــه است؟

 

ادامه مطلب ...


الهــــی ؛

 

به نام تو زبان ها گویا شده ،


به نام تو جان ها شیدا شده ،


بیگانه آشنـــا شده ،


زشتی ها زیبـــــــــــا شده ،


کارها هویـــــــــــــدا شده ،


و راه ها پیــــــــدا شده

الهــــی ؛

  

پهنای عزت تو جای اشارت نگذاشت ،


و قدم وحدانیت تو راه اضافت برداشت ،


تا رهی گم کرد آنچه در دست داشت ،


و ناچیز شد هرچه می پنداشت.

الهــــی ؛

 

نسیمی از باغ دوستی دمید


دل را فـــــدا کردیم ،


بویی از خزینه دوستی یافتیم


به پادشاهی بر سر عالم ندا کردیم ،


برقی از مشرق حقیقت تافت


آب گل کم انگاشتیم

الهــــی ؛

 

چه خوش روزی که خورشیـــد جــلال تو به ما نظر کند ،


چه خوش وقتی که مشتــاق از مشـاهـده جمـــال تو ما را خبر دهد ،


جان خود را طعمه بـــازی سازیم  که در فضای طلب تو پرواز کند ،


و دل خود نثــار دوستی کنیم که بر سر کوی تو آواز دهد


[ بازی نیست ، بــــاز ( پرنده شکاری ) ی است ]


الهــــی ؛

 

نزدیک نفس های دوستانی ،


حاضر دل های ذاکرانی ،


از نزدیک نشانت میدهند و برتر از آنی ،


از دورت می جویند و نزدیک تر از جانی ،


ندانم که در جانی یا جان را جانی ،


نه اینی و نه آنی ،

 

جان را زندگانی می باید تو آنی


الهــــی ؛

 

بیــرون ز همه کَــون و مکان در دل ماست


وز خلـق جهــان به یک قـدم منـزل ماست


محنت همــه در نهـــان آب و گل مـاست

     

بیش از دل و گل چه بـود آن حاصـل ماست

 

الهــــی ؛

 

چه زیباست ایام دوستان تو با تو ،


و چه نیکوست معاملت ایشان درآرزوی دیدار تو ،

 

و چه خوش گفتگوی ایشان در راه جستجوی تو

 

 

روزی که سر از پـرده برون خواهی کرد


دانم که زمــانه را زبــون خواهی کرد


گر زیب و جمال از این فزون خواهی کرد


یا رب چه جگرهاست که خون خواهی کرد


 

وَلَهُ مَا سَکَنَ فِی اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ

آیه 12 انعام

 
و برای او است آنچه در شب و روز قرار دارد و او شنوا و دانا است.

از فیض نماز غفیله غافل نشویم


 

 

و امّـــــــا مشکلات مـــــا !

 

همه مشکلات و گرفتاری های ما

ناشی از غیبت طولانی مولایمــــــان

محبــوب دل هـا و منجی انســان هـا

قائـم آل محمّـد (ص) حضرت امــام مهــدی (عج) است

السلام علیــک

یا اباصــالح المهـــدی

 

پس برای تعجیل در فرج مبارکشان زیاد دعا کنیم


اَللّهُمَّصَلِّعَلیمُحَمَّدٍوَآلِمُحَمَّدٍوَعَجِّلفَرَجَهُم



موضوع :